Hier ben ik..........

Ik heb vandaag de conferentie gekeken van Joyce Meyer over zelf verzekerde vrouwen.

Wat een eye opener. Zoveel vertrouwen die ze uit straalt maar ook heeft in God.

De dingen die je niet moet doen in het leven doe ik juist wel.

Ik denk wel wat zal die wel niet van mij denken, vind die gene wat ik nu doe niet stom, kan ik dat wel???? en zo door en zo door.

Vind ik het waard mijn doel in leven te halen en wellicht familie en vrienden daar aan te moeten verliezen?

Wat is mijn doel in het leven, wat zijn mijn talenten, welke zou God willen gebruiken in zijn koninkrijk ?

Ik denk dat ik nog een lange weg te gaan heb voor ik daar achter ben. Waarom heb ik daar nooit eerder aan gedacht. Hoe kan het dat de een zo overtuigd is van Gods liefde, terwijl ik steeds maar denk ben ik wel goed genoeg.

Daar net sprak ik mijn beste vriend uit USA. En ik zei hem dat ik eigenlijk meer met Pasen heb dan met Kerst. En het lijkt dit jaar wel of de boodschap van Pasen veel harder bij mij binnen komt dat al de jaren hier voor. Hoe komt dat?

Ik kan je er geen zinnig antwoord op geven.

Het enige wat ik weet dat ik op onderstaande tekst, alleen maar met Amen kan beantwoorden:
Ik ben er klaar voor te gaan waar God van mij vraagt te gaan.
Lord, I am open to whatever You have for me. It may not be what I planned, and it may not happen on my timetable, but I trust Your perfect plan for my life. I refuse to give up on You, but I choose to give up worry, anxiety, and fear. I know nothing is too hard or too wonderful for You.




Geen opmerkingen: